Vanuit de filosofische stroming, het structuralisme ben ik gaan kijken naar mijn opvoedvraag. Volgens de filosoof Michel Foucault ben je een product van de samenleving, niet van jezelf. In deze casus zou Foucault zeggen dat de zoon gevormd is door de samenleving. En dat er geen sprake is van zelfbepaling. De zoon moest zich eerst onderwerpen aan de samenleving voordat hij zich kan gaan ontwikkelen.

De zoon bepaalt ook niet wie hij is volgens het structuralisme, maar er word wel bepaald gedrag verwacht bij zijn rol/functie die hij heeft in de samenleving als 21 jarige. Van deze verwachtingen dwaalt de zoon af, want normaal gezien hoort een 21 jarige wel te werken of naar school te gaan en in ieder geval te participeren in de samenleving.

 

 

 

Als we vanuit Freud gaan kijken vanuit de zoon:

Het "Es" is het lustprincipe, de lusten zijn voor de zoon het gamen, hij wordt gedreven door zijn lust.

Het ego zijn de normen en waarden, de zoon heeft zeker normen en waarden alleen komen die tot nu toe niet echt naar voren in deze casus.

Het superego uit zich niet in balans hierdoor, er word meer vanuit het es gehandeld dan het ego.